Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: «Ἄν δέ μάθομε τί λογῆς μᾶς ἔκανε ὁ Θεός, δέ θά καταλάβομε τί λογῆς μᾶς ἔκανε ἡ ἁμαρτία»

Τετάρτη 11 Οκτωβρίου 2017

«Ἄν δέ μάθομε τί λογῆς μᾶς ἔκανε ὁ Θεός, δέ θά καταλάβομε τί λογῆς μᾶς ἔκανε ἡ ἁμαρτία»

01:43 | |

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

«Προφῆται προεκήρυξαν, ἀπόστολοι ἐδίδαξαν, μάρτυρες ὁμολόγησαν καί ἡμεῖς ἐπιστεύσαμεν ὅτι σύ εἶ Χριστέ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ Λυτρωτής τοῦ κόσμου».

Ἔχοντας ὑπ’ὅψιν, τήν ἀγιοπνευματικήν αὐτήν διδασκαλίαν, τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησίας μας, ἄς προσπαθήσουμε ἀδελφοί νά διατηρήσουμε άμόλυντη τήν ἀνθρώπινη φύση μας διά τῆς συνεχοῦς μετανοίας καί τηρήσεως τῶν ἐντολῶν τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Ἐπειδή, ἄν δέν καθαρθεῖ (ἡ φύση μας) ἀπό τό Ἄγιο Πνεῦμα καί δέν γίνει ὅπως ἦταν ἐξ ἀρχῆς, εἶναι ἀδύνατον νά καταστεῖ ἕνα σῶμα καί ἕνα πνεῦμα μέ τόν Χριστό καί τώρα καί κατά τήν μέλλουσα συνάρθρωση τῶν σωζωμένων σ’Αὐτόν.

Γιατί ἡ δύναμη τοῦ Πνεύματος πού προκαλεῖ αὐτήν τή συνοχή καί τήν ἕνωση, δέν συνηθίζει νά συμπληρώνει τό νέο χιτῶνα τῆς Χάρης, συρράπτοντας ἕνα κουρέλι παλιωμένο στά πάθη. (Ἄγ.Γρηγόριος ὁ Σιναϊτης, Φιλοκαλία, κεφ.41, σελ.183)^{^[1]}.

Ἐντούτοις, ὑπάρχουν σήμερα συστήματα καί ὑποτελεῖς σ’ αὐτά ἀνθρωπάκια, δικτάτορες τῆς μειοψηφίας πού σπρώχνουν στήν ἀσχημοσύνη, (κατά τόν Ἀπ. Παῦλο) καί στή δυστυχία συνανθρώπους μας, εἴτε μεμονωμένα ἄτομα εἴτε ὁμάδες ἀτόμων, προβάλλοντες ἑνώπιόν μας τήν παραφύσιν ἐξαίρεση ὡς δῆθεν κανόνα καί τρόπο ζωῆς γιά ὅλους !!! Δηλαδή, θέλω νά πῶ τίς ἀρρωστημένες, ἀφύσικες, πρακτικές συμπεριφορᾶς καί κουλτούρας.

Ἐνῶ ἀντίθετα, τήν φυσική καί τήν ὑπερ-φύσιν πνευματική βιοτή τῆς πλειοψηφίας τῶν ἀνθρώπων καί τῶν κοινωνιῶν, τή χλευάζουν προκλητικά, τήν ἀδικοῦν καί ἐν πολλοῖς τή θέτουν ὑπό διωγμόν μέ κάθε εἴδους ψευδῆ προπαγάνδα, ὑβρίζοντας τούς ἐν ἀληθείᾳ καί δικαιοσύνῃ σκεπτομένους συνανθρώπους μας.^{^[2]}

Ἀς γίνει τό λοιπόν γνωστό, ὅτι ὁσονούπω θά λειτουργήσουν φανερά οἱ πνευματικοί νόμοι καί ὁ καθένας θά θερίσει ὅ,τι σπέρνει. Τότε θά δοῦμε ποῦ θά καταλήξουν ὅλοι αὐτοί πού ἐξαιτίας τιποτένιου ψευδοκέρδους, μέ ἄκομψο τρόπο, χωρίς ἐντροπή καί φόβο Θεοῦ, παγιδεύουν δυστυχεῖς ἀσθενεῖς συνανθρώπους μας καί τούς προτρέπουν σέ παραφύσιν καταστάσεις καί μεθόδους, βλασφημῶντες τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, περιφρονώντας τήν ὀμορφιά καί τό Ἴδιον χάρισμα ἑκάστου φύλου, ἄρρενος καί θήλεως καθώς ἐπίσης καί Αὐτόν τοῦτον, τόν Δημιουργόν Τριαδικό Θεόν, μέ τελικό σκοπό καί στόχο τόν ἀφανισμό τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.

Ἐρώτησις: Ἀλήθεια, ἄραγε, δέν γνωρίζουν τό γεγονός, ὅτι ὁδηγοῦνται καί ὁδηγοῦν στήν αὐτοκτονία καί αὐτοκαταστροφή ἑαυτούς καί ἀλλήλους, ἐφ΄ὅσον ἀρνοῦνται τήν γέννηση ἀπογόνων, τήν χαρά, τήν ἐλευθερία, τήν ἀνάπαυση, τήν ὀμορφιά καί τήν διαιώνιση τῆς οἰκογένειας καί μέσω αὐτῆς, τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων; Χάθηκε καί ἡ στοιχειώδης λογική;

Ἐμεῖς προσευχόμαστε γιά ὅλους αὐτούς τούς ἀδελφούς μας, μέ τούς ὁποίους ἔχουμε συγγένεια αἵματος^{^[3]} ἀφοῦ Πατέρας καί Δημιουργός ὅλων ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων εἶναι ὁ Τριαδικός Θεός.

Γνωρίζουμε ἐπίσης ὅτι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ Χριστός, στήν ἐπίγεια πρώτη παρουσία Του, δέν ἀποστράφηκε κανέναν ἁμαρτωλό, ἀλλά τήν ἁμαρτία.Τί εἶναι ἡ ἁμαρτία; Ὅ,τι ἀντίκειται στούς φυσικούς νόμους πού ὁ ἵδιος ὁ Θεός ἔθεσε γιά τήν ἁρμονική καί ἀδιατάρακτη διαιώνιση τῆς δημιουργίας Του. Ἀντίθετα συνέφαγε μέ ἁμαρτωλούς καί συνιστοῦσε θεϊκῶ τῶ τρόπῳ, τοῖς πᾶσι πανταχοῦ μετανοεῖν ἐνῶ στηλίτευσε καί φαρισαίους καί γραμματεῖς καί τραπεζίτες. Πῆρε μάλιστα στά Πανάγια χέρια Του, μαστίγιο καί σκόρπισε τό ἐμπόρευμα,^{^[4]} ἀνέτρεψε τίς τράπεζες, τά καθίσματα πού ἐκάθηντο οἱ τοκογλύφοι ὅπως καί τά κέρματα σάν ἄλλα σκουπίδια, τά πέταξε στά πόδια τῶν συναλλασομένων, ὡς ἄχρηστα, στηλιτεύοντας ἔτσι τήν ἐκμετάλλευση τῶν ὀλίγων βασανιστῶν πρός τούς πολλούς καί τίμιους.

Τέλος τώρα, τί νά ποῦμε; Ἀναμένουμε μέ πόνο καί δάκρυα προσευχόμενοι λίγο πρίν τήν δευτέρα ἔνδοξο παρουσία Του, στόν Ἰησοῦ.

Ζῆ Κύριος ὁ Θεός. Ἔρχεται. Οὐ νυστάξει.

Ναί , ἔρχου Κύριε Ἰησοῦ. Ἀμήν.

[1]<< Θυμηθῆτε ἐδῶ, τίς μπαλωμένες κουρελοῦδες, ἤτοι τά κράτη τά ἀπαρτίζοντα τήν Ε.Ε, πῶς ξεφτίζουν ἔως ὅτου διαλυθοῦν παντελῶς, χωρίς ἐπιστροφή>>.

[2] Βλέπε τήν ἁήθη ἐπίθεση κάποιων ἀνεγκέφαλων, ἐναντίον τοῦ σπουδαίου Ρωμιοῦ, τίμιου καί γίγαντα ἀθλητῆ Βασιλείου Τσιάρτα, πού τόλμησε νά εἰπῆ τά αὐτονόητα, ὡς άκριβής γνώστης τῆς ψυχολογίας τῶν νέων καί νεανίδων, διακρίνοντας ἀκριβῶς τό παραφύσιν, τό σάπιο καί άρρωστημένο, ἀπό τό ὑγιές, τό τίμιο καί τό κατά φύσιν πού ὀφείλουμε οἱ μεγαλύτεροι νά διδάσκουμε παιδαγωγώντας τούς νεώτερους, τά παιδιά μας, τούς ἀθλητές μας, τήν μαθητιῶσα καί ἐργαζομένη νεολαία μας, δηλαδή τίς ἐπόμενες γενιές τῆς πατρίδος μας. Εὖγε Βασίλειε Τσιάρτα. Ὁ Χριστός νά σέ εύλογεῖ παιδί μου.

[3] «ὁ Θεός ὁ ποιήσας τόν κόσμο καί πάντα τά ἐν αὐτῶ, οὗτος οὑρανοῦ καί γῆς Κύριος ὑπάρχων…ἐποίησέ τε ἐξ ἑνός αἵματος πᾶν ἔθνος ἀνθρώπων»(Πράξ.ἀποστ. κεφ.ιζ΄, στίχ.24-26)

[4]« Θά λέγαμε σήμερα τά ναρκωτικά, τά νοθευμένα ποτά καί τρόφιμα, τά κάθε εἴδους χάπια καί ἄλλα πού ἐντρέπομαι νά γράψω ἐδῶ».