Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Άρνηση Θεού...

Ευρισκόμενοι στην εσχατιά του έτους 2017 και αν κάνουμε έναν απολογισμό των γεγονότων που έλαβαν χώρο στην πατρίδα μας θα διαπιστώσουμε την τραγική κατάσταση.

Φτώχεια -πόνος-εγκατάλειψη, το τρίπτυχο της ασθενούσας ζωής μας, η διαπίστωση ότι "κάτι δεν κάναμε σωστά", τα αποτελέσματα λαθών του παρελθόντος, λαθών αεί επαναλαμβανομένων. Ένας κράτος ανύπαρκτο και μια (η) Εκκλησία να παλεύει να ενώσει "τα διεστώτα", μια Εκκλησία να αγαπά και να πολεμείται και για αυτήν την αγάπη.

Έγιναν νομοθετήματα και κινήσεις που δεν σέβονται επ' ουδενί το ανθρώπινο πρόσωπο, στο βωμό της δήθεν προοδευτικότητας και της δήθεν "αγάπης" για τον πολίτη και συνάνθρωπο, το κράτος θέσπισε νόμους άνομους και "σαλούς". Χάσαμε και την στοιχειώδη συνείδηση ευθύνης αλλά και τον στοιχειώδη σεβασμό έναντι κάθε ανθρώπου ταλαιπωρημένου και οδυρομένου εκ των επιλογών του και αντί αυτόν τον άνθρωπο να τον βοηθούμε, αντιθέτως τον σπρώχνουμε έτι περισσότερο στον κρημνό της απελπισίας και του χάους.

Αδελφοί μου, όλα τα προαναφερθέντα είναι οι πράγματι τραγικές αλήθειες της εποχής μας, το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: ποιόν αφήσαμε, ποιόν αρνηθήκαμε και φτάσαμε έως εδώ; Η απάντηση είναι τον Θεό, ναι τον Θεό αφήσαμε δυστυχώς. Αυτή είναι η ταπεινή παρατηρησή μου, ότι όλοι αυτοί που ψήφισαν τέτοια νομοθετήματα και όλοι αυτοί που τα υποστηρίζουν αρνήθηκαν τον Θεό, συνειδητά γνωρίζουν Ποιον άφησαν και προς τα που πορεύονται, άλλωστε εν κατακλείδει αναφέρω ότι στην ορθόδοξη Θεολογία η αμαρτία χαρακτηρίζεται ως "άρνηση του Θεού".

Ας ευχηθούμε άπαντες η άρνηση να γίνει επιστροφή, έτσι ώστε να ζήσουμε αληθινά και πάλι και να μην γίνουμε έτι περαιτέρω χειρότεροι αυτών "των Σοδόμων και των Γομόρων".

Χρήστος Φωτόπουλος

Θεολόγος