Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου και Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών: Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΚΑΙ Η ΥΑΙΝΑ

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2018

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΚΑΙ Η ΥΑΙΝΑ

14:47 | |

PDF

Παιδικές ιστορίες (κατάλληλες και για μεγάλους)

π. Δημητρίου Μπόκου

Ο μεγάλος προφήτης Ησαΐας που έζησε 800 περίπου χρόνια πριν από τη Γέννηση του Χριστού, προφητεύει ότι θα έλθει κάποια εποχή, που τα ζώα δεν θα κατασπαράζονται μεταξύ τους. Ο λύκος με το αρνί θα βόσκουν μαζί. Η λεοπάρδαλη (πάνθηρας) θα κοιμάται παρέα με το κατσικάκι.Το μοσχάρι, ο ταύρος, το λιοντάρι και η αρκούδα θα βόσκουν στο ίδιο λιβάδι και ένα μικρό παιδί θα τα οδηγεί όλα μαζί, σαν να είναι ήμερα αρνάκια (Ησ. κεφ. 11).

Αυτό θα γίνει, όταν έλθει η Βασιλεία του Θεού. Τότε δηλαδή θα γίνουν όλα όπως ήταν αρχικά στον Παράδεισο, όπου τα ζώα δεν ήταν άγρια, αλλά ζούσαν αγαπημένα μεταξύ τους. Αναγνώριζαν τον άνθρωπο αρχηγό και αφεντικό τους και τον υπάκουαν σε ό,τι τους έλεγε. Το λιοντάρι και το βόδι έτρωγαν μαζί χόρτα κα άχυρα. Αρκουδάκια, μοσχαράκια και λιονταράκια έπαιζαν μεταξύ τους στο χορτάρι.

Ο άνθρωπος ζει ειρηνικά με τα άγρια ζώα στον Παράδεισο

Όταν όμως ο άνθρωπος αμάρτησε απέναντι στον Θεό, παράκουσε δηλαδή την εντολή του, τα πάντα άλλαξαν. Η αρμονική σχέση ανάμεσα στα ζώα και στον άνθρωπο καταστράφηκε. Η παράβαση του θελήματος του Θεού, δηλαδή η αμαρτία, έφερε αναστάτωση, πόλεμο, φθορά και θάνατο. Τα ζώα έπαψαν να αναγνωρίζουν τον άνθρωπο βασιλιά τους. Έγιναν εχθροί του και τον κατασπάραζαν. Αντί να τον υπακούνε, τον πολεμούσαν. Αλλά και ανάμεσά τους επικράτησε έχθρα και ανταγωνισμός. Έγιναν άγρια θηρία και άρχισαν να εξοντώνονται μεταξύ τους.

Όταν όμως κάποιος άνθρωπος αγωνίζεται να ζήσει κατά το θέλημα του Θεού και φτάνει πάλι στην πνευματική κατάσταση που είχε στον Παράδεισο, γίνεται δηλαδή άγιος, έρχεται πάνω του η Θεία Χάρη και ο κόσμος γύρω τουπαίρνει τη μορφή της Βασιλείας του Θεού. Τότε τα άγρια ζώα ημερεύουν ξανά και πηγαίνουν κοντά του σαν αρνάκια. Τον αναγνωρίζουν πάλι αρχηγό τους και τον υπακούνε χωρίς αντίρρηση. Εκπληρώνεται σ’ αυτή την περίπτωση τέλεια η προφητεία του προφήτη Ησαΐα.

Αυτό το βλέπουμε να γίνεται σε πολλούς αγίους. Ένας από αυτούς είναι ο άγιος Γεράσιμος, που ασκήτευε κοντά στον Ιορδάνη ποταμό και γι’ αυτό ονομάστηκε Ιορδανίτης. Γιορτάζει στις 4 Μαρτίου.

(Μπορείς να δεις την ιστορία του με το λιοντάρι εδώ: http://agiosharalabos.blogspot.gr/2018/03/blog-post_95.html

και το σχετικό βίντεο εδώ: http://agiosharalabos.blogspot.gr/2013/03/blog-post_5563.html.

Στις 5 Μαρτίου γιορτάζει ένας άλλος άγιος, ο όσιος ασκητής και θαυματουργός Μάρκος ο Αθηναίος, που έζησε εξήντα χρόνια ως ερημίτης σε μια μακρινή, απροσπέλαστη έρημο. Όσο ζούσε σε μοναστήρι, ο ιερέας της μονής έλεγε ότι ο μοναχός αυτός δεν κοινωνούσε ποτέ από τα χέρια του. Αλλά τη στιγμή που ο άγιος Μάρκος πλησίαζε να κοινωνήσει, φαινόταν ένα χέρι αγγέλου από τον αγκώνα και κάτω, έπαιρνε την ιερή λαβίδα από το χέρι του ιερέα και κοινωνούσε τον άγιο. Σε τόσο μεγάλη αγιότητα είχε φτάσει.

Κάποια μέρα λοιπόν, που ο άγιος Μάρκοςπροσευχόταν και ησύχαζε στο κελί του, είδε να τον πλησιάζει ένα θηρίο. Ήταν μια ύαινα, που έσερνε μαζί της το τυφλό της παιδί. Στάθηκε μπροστά του σκύβοντας ταπεινά το κεφάλι της, σαν να παρακαλούσε τον άγιο νατη λυπηθεί για την τύφλωση του μικρού της. Ο άγιος Μάρκος αντιλήφθηκε το τυφλό παιδί της ύαινας και αμέσως έφτυσε και έχρισε με σάλιο τα μάτια του. Το μικρό ζώο βρήκε αμέσως την όρασή του.

Πέρασαν λίγες μέρες και η ύαινα επισκέφθηκε ξανά τον άγιο. Αυτή τη φορά έφερνε μαζί της μια προβιά από ένα μεγάλο κριάρι. Γεμάτη ευγνωμοσύνη για τη θεραπεία του νεογνού της, την απόθεσε στα πόδια του αγίου. Όμως ο άγιος Μάρκος δεν ήθελε να την πάρει. Τη μάλωσε που σκότωσε το κριάρι. Της είπε ότι θα δεχτεί την προβιά, μόνο αν του υποσχεθεί, ότι από κει και στο εξής δεν θα ξαναβλάψει τα πρόβατα των φτωχών ανθρώπων. Ντροπιασμένη η ύαινα έσκυψε για δεύτερη φορά με υπακοή το κεφάλι της, δείγμα ότι συμφωνούσε με αυτά που της έλεγε ό άγιος.

Τί όμορφος θα γίνει ο κόσμος μας, όταν έλθει η βασιλεία του Θεού! Μπορείς να βοηθήσεις και συ σ’ αυτό. Γίνε άγιος. Είναι ο στόχος και το στοίχημα που έβαλε ο Θεός στον καθένα μας!